”Ik streed als 17-jarige mee aan het Oostfront. Tot op de dag van vandaag heb ik de beelden op mijn netvlies van soldaten die een been of arm verloren, of erger: zij die met bloed overstelpt hun laatste adem uitbliezen in een loopgraaf of schuttersputje.” De mensheid heeft weinig geleerd van de verschrikkelijkheden van de Tweede Wereldoorlog, constateert prof. Werner Stroh. Zo’n 7 miljoen Duitsers bekeken de afgelopen weken de driedelige televisieserie ”Onze moeders, onze vaders”. Op een weinig verbloemende wijze maakten ze kennis met de gruwelijkheden van de Tweede Wereldoorlog. Angst en schrik, moord en doodslag, het passeerde allemaal de revue. De serie maakt duidelijk waartoe de mens in staat was en nog steeds in staat is. In 1939 werd onder het mom van eer, vaderland en trouw een oorlog in gang gezet die de halve wereld in vlammen zette. Meer dan 50 miljoen soldaten en burgers verloren hun leven voor niets.

HOOGHALEN – Militairen van de Bergings- en Identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht onderzoeken een begraafplaats in de buurt van Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Tijdens bodemonderzoek vorige week stuitten de onderzoekers daar op graven van NSB’ers en SS’ers. De doden zijn tussen 1945 en 1947 anoniem begraven in het bos. ANP VINCENT JANNINK

Zorgvuldig word door de bodemonderzoekers alle grond goed onderzocht.

De bodemonderzoekers gebruiken hiervoor diverse gereedschappen.

Langzaam maar zeker worden de stoffelijke resten zichtbaar in dit massa graf.
Eén van de stoffelijke resten

HOOGHALEN – Militairen van de Bergings- en Identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht onderzoeken een begraafplaats in de buurt van Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Tijdens bodemonderzoek vorige week stuitten de onderzoekers daar op graven van NSB’ers en SS’ers. De doden zijn tussen 1945 en 1947 anoniem begraven in het bos. ANP VINCENT JANNINK