Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd op Terschelling een radarcomplex gebouwd bestaande uit meerdere bunkers. De Wassermann bunker, gesitueerd op een duin bij West Terschelling, was onderdeel van een enorm complex. De bunker bestond onder andere uit een grote radar die het vliegtuigverkeer richting Noord Duitsland in de gaten hield. Vanaf de bunker heb je een prachtig uitzicht op het plaatsje West-Terschelling. Wie de top van het duin beklimt en boven op de bunker gaat staan heeft uitzicht over de mooie rode daken. In de verte zie je de vuurtoren en de haven van het dorp. Wanneer we vandaag de dag naar de achtergelaten sporen kijken van de Duitse bezetter, dan vallen voornamelijk de grote betonnen constructies als eerste op. De zware Duitse luchtafweerbatterijen zijn op de Waddeneilanden en binnen de Festungen van de vier grote havens gebouwd. De batterijen op Vlieland en Terschelling zijn primair te beschouwen als de eerste luchtverdedigingszone van het land.
Bedding voor luchtafweergeschut (Flak).
Het luchtafweergeschut is tijdens de Eerste Wereldoorlog ontwikkeld en is uit de Tweede Wereldoorlog bekend geworden onder de Duitse naam Flak (Flugabwehrkanone of Fliegerabwehrkanone). Luchtafweergeschut is in vele varianten gemaakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest het geschut aanvankelijk nog handmatig worden gericht. Om ’s nachts de vijandelijke toestellen te kunnen volgen werd een grote schrijnwerper gebruikt.
De Duitsers beschikten snel over de Freya radar, die de richting en afstand van een vijandelijk toestel bepaalde. Na de detectie gaf de Freya de volgtaak over aan een Würzburg-Riese radar die op zijn beurt de gegevens via een analoge computer (Kommandogerät) doorgaf aan de luchtafweer (Flak).
