De kustdorpen Noordwijk en Katwijk vielen binnen Stutzpunktguppe Katwijk-Noordwijk. Dit gebied met infanteriesteunpunten verdedigde twee fronten: het Seefront direct aan de kust dat doelen op strand en zee bestreek en het Landfront met doelen in het achterland. Het Seefront moest in de bebouwing van Katwijk aan Zee en Noordwijk aan Zee worden ingepast. De gevolgen waren groot. De boulevard van Katwijk werd nagenoeg geheel gesloopt tot een diepte van honderd meter landinwaarts. Alleen de Vuurbaak en de Anderaskerk met uitzondering van haar toren bleven gespaard voor de grootschalige sloop in 1944. Noordwijk kwam er beter vanaf. De boulevard bleef grotendeels ongeschonden. Wel werden enkele honderden bewoners verplicht geëvalueerd. ( Bron: Rondwandelingen Langs Militair Erfgoed ).
” Een Duitse Kabelschaltstelle, of schakelstation voor telefonie “
Dit object ligt aan een doorgaande weg, ergens tussen Katwijk en Wassenaar in Baupunkt 185 ofwel W.n. 2a. Kleine telefoonwerken als deze bestonden uit slechts één ruimte van ongeveer anderhalf bij anderhalve meter. De wanden waren uitgevoerd met een wanddikte van één meter, wat de hokjes scherfvrij maakte. Buiten werd tegen het beton metselwerk geplaatst zodat de hokjes niet opvielen. Ook werden er kleine puntdaken op geplaatst. Sommige telefoonwerkjes kregen deze camouflage niet.
( Bron: Paul Harff & Dolf Harff ).
De toegang wordt bereikt door een L-vormige ongedekte gang van aangeaarde betonnen scherfmuren. De bunkers voor telecommunicatie zijn gebouwd in het kader van de opbouw van de Stützpunktgruppe Katwijk. Communicatie was essentieel voor een goede verdediging en vele werken in de Stützpunktgruppe hadden daarin een functie.
Bron: Rijksmonumenten.
