Deze marinebatterij bevond zich in de duinstrook net ten noorden van Noordwijk nabij het voormalige golfterrein. De stelling werd op 2 december 1940 in gebruik genomen, waarmee het tot de eerste Duitse gebouwde batterijen behoorde. De in eerste instantie gebouwde open beddingen en dunwandige vuurleidingspost werden gedurende de oorlog vervangen door zware bunkers. Als bewapening waren er, naast de persoonlijke bewapening voor de soldaten, een aantal zware wapens aanwezig waaronder het hoofdgeschut bestaande uit vier stukken ( 15,5 ) cm geschut type 419 GPF met een bereik van ( 18,4 km ). Toen de oorlog ten einde was waren er in de batterij een kleine tachtig werken gebouwd, waarvan er 14 een wand en dakdikte van tenminste twee meter hadden. Deze dikwandige bunkers huisvestten de belangrijkste functies van de batterij, die bij gevechtshandelingen operatief moesten blijven. Daarbij gaat het om de vier geschutsbunkers, een vuurleidingspost, twee munitiebunkers, woonverblijven en nog enkele andere objecten. ( Bron: P Harff & D Harff ).
” – Batterie Noordwijk – Flak ( Luchtafweergeschut) – “
The rest of the photos are still following! Under Construction.
-
- tekst
-
- tekst
-
- tekst
” Opstelling voor luchtdoelgeschut – Batterie Noordwijk “
Deze ligt in een duinheuvel nabij een woonwijk, en is vrij toegankelijk. De kustverdediging bestond naast de bezetting van de steunpunten zelf, uit batterijen met kust en luchtafweergeschut, en uit radarinstallaties. Het luchtafweergeschut is tijdens de Eerste Wereldoorlog ontwikkeld en is uit de Tweede Wereldoorlog bekend geworden onder de Duitse naam Flak ( Flugabwehrkanone of Fliegerabwehrkanone ). Luchtafweergeschut is in vele varianten gemaakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest het geschut aanvankelijk nog handmatig worden gericht. Om ’s nachts de vijandelijke toestellen te kunnen volgen werd een grote schijnwerpers gebruikt.
