( Stützpunkt Hendrik ) Ook dit infanteriesteunpunt vernoemd naar het fort Frederik Hendrik, werd opgebouwd uit twee kleinere kernen. Van het oude Franse fort resteerden in de oorlog nog vier bastions met bijbehorende hoofdgracht. Hierop werden acht verdedigingswerken gebouwd. Aan de bovenzijde van het fort betrof dit een type: 607S en een stenen barak. In het talud van het zuidoostelijke bastion verrezen een manschappenbunker type: 607, een 607K en een waterbunker type: 194. Het talud in het zuidwestelijk bastion werd deels doorbroken om vrij schootsveld te geven aan de machinegeweerbunker type: 630. De twee nabij geplaatste werken dienden als onderkomen en bergplaats. Rond de hoofdgracht was een aarden wal gesitueerd met een buitengracht. In dit talud werd een bunker type: 112neu geplaatst. Een tweede bunker van dit type werd in de duinen nabij de kustweg gebouwd. (Bron: Ben Muller-Breskens onder beton).
” Stutzpunkt Hendrik – type 112 neu, Stand mit 6- Schartenturm “
The rest of the photos are still following! Under Construction.
Het uiterlijk van de bunker werd, naast camouflage, tevens bepaald door de passieve afweerelementen. Bij een groot aantal bunkers werden de hoeken mooi afgerond, waardoor treffers hier minder uitwerking hadden. De ontwerpen zijn veelal gestandaardiseerd, en uitgerust met vestingbouwkundige hoogstandjes, zoals speciale pantser-onderdelen (schietgaten, deuren, observatiekoepels, etc.) en communicatie-apparatuur. Elke krijgsmachtdeel (landmacht, luchtmacht en Marine) had haar eigen ontwerpen, toegespitst op de specifieke functies van het krijgsmachtdeel. Het betreft hier een zware bomvrije St. bunker (“ständiger Ausbau“). Bunkers van gewapend beton met wand en dakdiktes van twee meter of meer, die werden geclassificeerd als bomvrij en een bomtreffer van 500 pond konden incasseren. De St. bunker is de karakteristieke Duitse bunker uit de Tweede Wereldoorlog.
Dit object is niet toegankelijk.
Beschrijving:
Beschrijving:
Beschrijving:
Copyright 2021 John Molenkamp