Het Landfront was gericht tegen aanvallen vanaf de landzijde op de vesting IJmuiden. De opbouw van de linie bestond uit een aaneengesloten rij versperringen met daarachter bunkers. In het duingebied bestonden de versperringen met name uit Höckerhindernisse. Dit waren rijen betonnen piramides die niet passeerbaar mochten zijn voor voertuigen en tanks. In het oostelijk deel van de duinen werd de linie gevormd door een tankmuur (Panzermauer) die uiteindelijk overging in een zigzag lopende tankgracht gevuld met water. Eén van de doorgangspoorten in deze verdedigingswal resteert nog. Het gaat om een zogenaamde Walzkörpersperre. Dit waren twee reusachtige kantelblokken waarmee men in een noodsituatie de weg kon afsluiten. Opmerkelijk dat deze moderne variant van de middeleeuwse stadspoort veel in Nederland is gebouwd, maar verder in Europa aanzienlijk minder aanwezig is. Bron: Hans Sakkers, Marc Machielse ( Fortress Books).
Landfront IJmuiden. De overgang van Höckerhindernisse naar tankmuur.
Het Landfront was gericht tegen aanvallen vanaf de landzijde op de vesting IJmuiden. De opbouw van de linie bestond uit een aaneengesloten rij versperringen met daarachter bunkers. In het duingebied bestonden de versperringen met name uit Höckerhindernisse. Dit waren rijen betonnen piramides die niet passeerbaar mochten zijn voor voertuigen en tanks. Zie foto onder!.
In het oostelijk deel van de duinen werd de linie gevormd door een tankmuur ( Panzermauer ) die uiteindelijk overging in een zigzag lopende tankgracht gevuld met water. Eén van de doorgangspoorten in deze verdedigingswal resteert nog. Het gaat om een zogenaamd Walzkörper-sperre.
De aanleg van wat de grootste verdedigingslinie uit de wereldgeschiedenis zou worden, was een onderneming van enorme omvang. Er werden 23.000 verdedigingswerken gebouwd, waaronder in Nederland ruim 2.000 zware bunkers (in totaal 14.000). De linie bestaat uit samenhangende ensembles van zelfstandige grotere en kleinere eenheden die elkaar konden ondersteunen en zo gezamenlijk de kust konden verdedigen.
Tussen die losse verdedigingspunten lag de ‘Freie Kuste’, de vrije kust met minder prioriteit, die minder zwaar met verdedigingswerken werd bebouwd. Vanaf eind 1943 werden in opdracht van Generaal Erwin Rommel de versterkingen uitgebreid met hindernissen en mijnenvelden op het strand.
De bouw van de Atlantikwall begon in Nederland in 1942, en viel in 1944 vrijwel stil door gebrek aan bouwmateriaal. Alleen bij Vlissingen en Breskens werd nog gebouwd, omdat de toegang tot de Westerschelde toen de hoogste prioriteit had gekregen. De bevelen van de bezetter werden in Nederland ijverig opgevolgd, waarbij de bouwsector de kroon spande. Nadat de Duitsers besloten hadden tot de bouw van de Atlantikwall, werd in ons land een bouwverbod afgekondigd, ook voor woning- en wegenbouw.
Opdrachten voor het bouwen van bunkers waren dus een welkome aanvulling op de orderportefeuille en de bouwproductie concentreerde zich op de Atlantikwall.
Hitlers Wall vandaag de dag!
Op deze foto is de doorsnede van de muur goed zichtbaar.
