Het Landfront was gericht tegen aanvallen vanaf de landzijde op de vesting IJmuiden. De opbouw van de linie bestond uit een aaneengesloten rij versperringen met daarachter bunkers. In het duingebied bestonden de versperringen met name uit Höckerhindernisse. Dit waren rijen betonnen piramides die niet passeerbaar mochten zijn voor voertuigen en tanks. In het oostelijk deel van de duinen werd de linie gevormd door een tankmuur (Panzermauer) die uiteindelijk overging in een zigzag lopende tankgracht gevuld met water. Eén van de doorgangspoorten in deze verdedigingswal resteert nog. Het gaat om een zogenaamde Walzkörpersperre. Dit waren twee reusachtige kantelblokken waarmee men in een noodsituatie de weg kon afsluiten. Opmerkelijk dat deze moderne variant van de middeleeuwse stadspoort veel in Nederland is gebouwd, maar verder in Europa aanzienlijk minder aanwezig is. Bron: Hans Sakkers, Marc Machielse ( Fortress Books).
( Mei 2006 ). Het bunker-type: 501 in de duinen van IJmuiden.
Het betreft een woononderkomen voor 1 groep, 10 man. De manschappenbunkers boden onderdak aan een Gruppe of twee Gruppen. Dit waren de kleinste eenheden die het Duitse leger kende. Een Gruppe bestond uit 9 manschappen en een onderofficier. zodoende werden in de meeste manschappenbunkers maar 10 ( 501 & 621 ) of in geval van een Doppelgruppenunterstand ( 502 & 622 ) 20 manschappen ondergebracht.
Ingangszijde gezien van binnenuit.
Gassluis met schietgat, welke zich recht tegenover de ingang bevind.
Boven dit zelfde schietgat is nog een mooi bouwnummer te zien!.
De rest van de foto’s volgt nog… Under Construction!.