De Marine Flakbatterie Süd Ost, eenvoudigweg genoemd naar de positie binnen de Festung, was één van de eerst gebouwde stellingen in het landfront van IJmuiden. De hoofdbewapening bestond uit vier stuks 10,5 cm luchtafweergeschut dat onder stalenkoepels was opgesteld. De batterij was, zoals alle luchtdoelbatterijen van de Duitse marine, eenvoudig van opzet en telde ongeveer 35 werken. In de loop van de oorlog werden dergelijke batterijen voorzien van zware bunkers, zodat de luchtafweer bombardementen zou doorstaan en kon blijven functioneren. De vier beddingen lagen op de hoekpunten van een vierkant; in het midden lag de vuurleidingspost. De beddingen waren onderling door gangen verbonden; vanaf het midden van deze gangen liepen tunnels naar de vuurleidingspost. Aan deze gangen lagen ook woonschuilplaatsen en bergplaatsen. Voor ontspanning en inspanning van de bezetting was aan de noordkant van de batterij een voetbalveld aangelegd. Na de oorlog bleef vrijwel de hele batterij bewaard, maar raakte uit het zicht door verstuiving en begroeiing.
Een F.A. Woonverblijf voor de legering van manschappen (W.N.92 Landfront IJmuiden).
Ingangszijde
De inmiddels verzande toegang, van binnenuit gezien.
De gallerij met rechts de woonverblijven.
Dergelijke personeelsonderkomens werden in vele varianten gebouwd. Hier was ook sprake van standaardisatie, ook wel (Regelbau) genoemd. F.A of Vf werken (FeldmaBige en Verstärkt Feldmabig bunkers) Zoals aangegeven werden de lichtere bouwwerken getypeerd als feldmaBig en Verstärkt Feldmabig.
Door de toegepaste materialen boden de werken slechts bescherming tegen geweer en mitrailleurvuur. Deze werken werden met name in de eerste oorlogsjaren vaak gebruikt bij het inrichten van kustbatterijen of kustwachtposten. Voor de bouw werd nagenoeg geen gebruik gemaakt van bewapeningsijzer of staalprofielen.
Pantserdelen voor het afsluiten van raam en deuropeningen werden ook niet toegepast.
