De Duitse Marine maakte van het Forteiland in de monding van het Noordzeekanaal een kernwerk van de Festung IJmuiden. De verdediging bestond uit een kustbatterij met drie geschutsbunkers van het (type: M 170) en drie manschappenbunkers (type: 656). De vuurleidingspost (type: 636) van de batterij stond bovenop het oude fort. Drie kanonnen, zes stuks pantserafweergeschut en zes zware machinegeweren, alle in bunkers , verzorgden de rondomverdediging. Het eiland zelf werd beschermd door twee granaatwerpers onder pantserkoepels en acht machinegeweren, opgesteld onder vier pantserkoepels. Het strandje aan de westkant van het eiland was versperd door een drakentandhindernis. Na 1945 verdween bijna tweederde van het Forteiland. Wat resteert zijn het oude fort en elf Duitse bunkers, waaronder twee geschutsbunkers, een kanonbunker (type: 671) en een bunker voor twee machinegeweren onder een pantserkoepel (644) die laatste is tegenwoordig het enige nog resterende exemplaar in Europa.
W.N. 73 Kernwerk IJmuiden ( 18-09 2004 ).
Anti-tankversperringen op de westoever van het eiland. Deze betonnen paaltjes maakte een landing op het strand onmogelijk. Ze moesten er voorzorgen dat vijandelijke voertuigen niet het eiland op konden komen. Drakentanden ( Duits Höcker-hindernisse ) zijn piramidevormige betonnen obstakels die door de Duitsers zijn aangelegd in de Tweede Wereldoorlog als onderdeel van de Atlantikwall, een ruim 5000 kilometer lange verdedigingslinie aan de westkust van Europa die liep van Noorwegen tot aan Zuid Frankrijk.
Binnen de Festung fungeerde het Forteiland middenin het Noordzeekanaal als ‘reduit’. Dit eiland moest tot het laatst verdedigd worden, ook wanneer de rest van de vesting in vijandelijke handen was geraakt. Daartoe werd het eiland versterkt met een kustbatterij, pantserafweergeschut, granaatwerpers, mijnenwerpers en machinegeweren in pantserkoepels en in bunkers.
De economische voorspoed na 1945 betekende een toename van de scheepvaart, waartoe de sluizen en kanalen werden vergroot en uitgebreid. Dit ging ten koste van het Forteiland. Maar hoewel er slechts een bescheiden deel bewaard gebleven is van de oorspronkelijke omvang, is het veel vergeleken bij de andere kernwerke.
Door het verdwijnen van de Kernwerke van Vlissingen en Hoek van Holland is wat resteert in IJmuiden bijzonder te noemen. Slechts het Fort en elf Duitse bunkers bleven bewaard.
Versperringen als deze valt nog op een beperkt aantal plekken in Nederland te bewonderen. ( Camperduin, IJmuiden, Katwijk, Zandvoort , Hoek van Holland en Klein Valkenisse. ( Bron: Omstreden erfgoed ).
