Ten zuiden van de kustbatterij Heerenduin bouwde de Duitse luchtmacht de luchtdoelbatterij Olmen, onderdeel van de luchtverdediging van de Festung IJmuiden. De batterij omvatte vier opstellingen voor luchtdoelgeschut. Twee bunkers van het type FL 243 en twee van het type FL 249, waarbij het ene type het spiegelbeeld was van het andere. De bunkers bestonden uit een achthoekige bedding met munitienissen, die via een trap verbonden was met het naastgelegen manschappenverblijf. De vuurleidingspost lag bijna honderd meter noordelijker en was van het type FL 244, maar met de bovenbouw van het type FL 311. Dit was een vrij omvangrijke bunker met voor een commandobunker opvallend veel legeringsruimten. De waarnemingen en metingen werden gedaan vanuit open observatieposten aan de voorzijde van de bunker. Tussen de vuurleidingspost en de vier opstellingen lagen drie beddingen voor licht luchtafweergeschut, dat de batterij tegen laagvliegende aanvallers moest verdedigen.
Leitstand, type: ( Regelbau Fl 244 ) met het Baunr. 5772.
De batterij uit 1943 is gelegen in het duingebied ten noorden van de IJmuiderslag en ten zuiden van de Zuidpier van IJmuiden. De batterij is opgebouwd volgens een standaardindeling van dit type luchtdoelbatterijen, uitgezonderd een excentrische plaatsing van de vuurleidingspost.
De Batterij Olmen, was onderdeel van de Festung IJmuiden. De Marineflakbatterie of luchtdoelbatterij, bedoeld voor afweer met vrij zware kanonnen (kaliber 10,5 cm). In IJmuiden werden vijf van dergelijke zware batterijen gebouwd, waardoor het berucht werd onder geallieerde vliegers. ( Bron: Rijksmonumenten Nederland ).
Opstelling voor de afstandsmeter.
De enorme koepel die er ooit heeft opgestaan is helaas niet meer aanwezig!.
De bunker was via een loopgraaf te bereiken.
Een aangebouwde Tobruk voor de nabijverdediging!. Verder resteren ondergrondse verbindingen ( poternes ) tussen de bunkers en zijn sporen van veldwerken in het terrein herkenbaar. In enkele bunkers zijn nog muurschilderingen uit de bezettingstijd aanwezig. De Duitsers zagen IJmuiden als een mogelijk doelwit voor een landing.
Het belang van IJmuiden blijkt uit het feit dat het op 8 juli 1942 werd uitgeroepen tot Verteidigungsbereich en in januari 1944 tot Festung, in strategisch opzicht de hoogste haalbare status binnen het verdedigingssysteem van de Atlantikwall.
