Type: M 272 ( 1 )

Ter verdediging van de monding van het Noordzeekanaal plaatste de Kriegsmarine een aantal kustbatterijen in de duinen. Ten zuiden van het kanaal was dat de Batterij Heerenduin. Ze bestond aanvankelijk uit een eenvoudige vuurleidingspost en een viertal open beddingen waarop het geschut stond opgesteld. Toen dat te kwetsbaar werd geacht, liet de Duitse marine de batterij voorzien van vier op een rij gelegen geschutsbunkers met in het midden een vuurleidingspost. De batterij omvatte nog een groot aantal lichtere gebouwen als onderkomens en bergplaatsen een kantine, een administratiegebouw, een keuken en een verbandplaats. Tegenwoordig zijn bijna alle bunkers te bezichtigen. In drie manschappenbunkers heeft het Bunkermuseum IJmuiden een expositie ingericht. Bedenk dat een groot deel van de bunkers die in de Festung stonden inmiddels onder het duinzand zijn verdwenen of gesloopt. Kort na de oorlog is alles van enige waarde uit de bunkers gehaald. Bron: Bunkergids (Geert-Jan Mellink).

” Marine kustbatterij Heerenduin – Festung IJmuiden

De bunkers van de ( Batterij Heerenduin ) mooi op een rij in het duingebied van IJmuiden.

Het bunkercomplex ligt ten zuiden van de zuidpier en was met haar vier stukken 17cm-geschut onderdeel van de Festung IJmuiden. De batterij heette in het Duitse jargon: M.A.A. 4./201, de vierde batterij van de marine artillerie afdeling 201.

Om het geschut tijdens bombardementen te beschermen werd in 1944 begonnen met de bouw van vier zware betonnen geschutsbunkers van het (type M272).

Op 15 mei 1942 was 1.500 m3 gewapend beton beschikbaar gesteld voor de bouw van de vuurleidingspost ( Leitstand ) en vier geschuts-opstellingen ( Bettungen ). Toen in de herfst 1942 de definitieve plannen van de bunkerbouw in de Atlantikwall werden gepresenteerd was hierin ook de batterij Heerenduin opgenomen.

Hier waren in de plannen vier geschutsopstellingen voor de primaire bewapening van het type M. 175 opgenomen. Tot de bouw van deze bunkers is het nooit gekomen. In oktober 1943 ging namelijk het zogenaamde Schartenbauprogramm van start. Scharte betekend schietgat, het Schartenbauprogramm  was een verordening waarin gesteld werd dat het grootste deel van de bunkers die gebouwd moesten gaan worden voor het bomvrij onderbrengen van geschut waren. ( Bron: Hans Sakkers & Marc Machielse ).

Het Duitse oppercommando in Berlijn was er van doordrongen dat de geallieerde luchtaanvallen en artilleriebeschietingen voorafgaande aan een invasie alle onbeschermde vuurmonden buiten gevecht zouden stellen. De gevolgen voor batterij Heerenduin waren dat vier geschutsbunkers van het type: M 272 gebouwd werden.

( Bron: Hans Sakkers & Marc Machielse ).