Küver ( 1 )

Ter verdediging van de monding van het Noordzeekanaal plaatste de Kriegsmarine een aantal kustbatterijen in de duinen. Ten zuiden van het kanaal was dat de Batterij Heerenduin. Ze bestond aanvankelijk uit een eenvoudige vuurleidingspost en een viertal open beddingen waarop het geschut stond opgesteld. Toen dat te kwetsbaar werd geacht, liet de Duitse marine de batterij voorzien van vier op een rij gelegen geschutsbunkers met in het midden een vuurleidingspost. De batterij omvatte nog een groot aantal lichtere gebouwen als onderkomens en bergplaatsen een kantine, een administratiegebouw, een keuken en een verbandplaats. Tegenwoordig zijn bijna alle bunkers te bezichtigen. In drie manschappenbunkers heeft het Bunkermuseum IJmuiden een expositie ingericht. Bedenk dat een groot deel van de bunkers die in de Festung stonden inmiddels onder het duinzand zijn verdwenen of gesloopt. Kort na de oorlog is alles van enige waarde uit de bunkers gehaald. Bron: Bunkergids (Geert-Jan Mellink).

Aan de Badweg ( omgeving IJmuiderstrand ) bevindt zich het Bunkermuseum. Dit door vrijwilligers gerunde museum herbergt veel bijzondere voorwerpen die herinneren aan de Duitse bezetting, m.b.t. de Festung IJmuiden, en hoe de soldaten hier leefden gedurende de oorlogsjaren. Het museum is ondergebracht in twee naast elkaar gelegen Küver-bunkers.

Het complex vandaag de dag. In de verte is de Schellbootbunker te zien.

 

Dit Personeelsonderkomen is van het type: 451a, en is gebouwd in Baustarkte Vf, dat wil zeggen dat de wanden en het dak uitgevoerd zijn in 1,20 meter dik beton.

De muren van het dagverblijf zijn 44 cm dik. Het dagverblijf was voorzien van ramen om daglicht en frisse lucht binnen te laten komen. De soldaten die hier dienst deden moesten veel oefenen en wachtlopen. In hun vrije tijd werden door de creatievellingen onder hen afbeeldingen, tekeningen, opschriften e.d op de wanden in de bunkers aangebracht.

Een blik in het woonverblijf waarin diverse  attributen staan opgesteld.

In dit onderkomen bevinden zich twee ruimtes, bedoeld voor het onderbrengen van 12 manschappen en 2 officieren.

De manschappen waren hoofdzakelijk belast met de bewaking van de kust.

Een Stereoscopische afstandsmeter, die meestal in een Leitstand, ook wel ( Vuurlijdingspost ) genoemd, was geplaatst om waarnemingen op zee te kunnen doen. Aan de uiteinden van de buis bevond zich een lens. De twee beelden van het object die zo ontstonden werden over elkaar heen geprojecteerd en konden verschoven worden. Als ze samenvielen was de afstand tot het object bekend.

Verspreid langs de kust stonden ook Duitse raderposten, als onderdeel van de luchtverdediging.