Centraal in het noordelijk deel van de Festung Hoek van Holland en op veilige afstand van de kust ligt het Staelduinse bos. Het Duitse leger onderkende de voordelen van deze positie en bouwde hier twee hoofdkwartieren en een kleine artilleriestelling. Het oudste complex in het bos bestond uit een zevental dunwandige munitie-bunkers, mogelijk behorend bij de kustbatterij Vineta. Aan weerszijden van de weg naar deze bunkers verees het hoofdkwartier van een regiment infanterie en daarna van de commandant van de gehele Festung. De opbouw van het complex is opvallend. Een rechte weg deelt het complex in twee delen. Centraal lag de commandobunker (type 608) met aan de overkant van de weg een dubbele manschappenbunker (tweemaal type 501). De commandobunker vormde het middelpunt van een denkbeeldige cirkel, waarop drie munitiebunkers van het type 134, drie manschappenbunkers van het type 502, een hospitaalbunker (type 118c) en vier bakstenen bergplaatsen geplaatst zijn.
( W.N.36 ). type: 142. Dit zeldzame bunkertype ( in heel Europa slechts 6 stuks gebouwd ) bevond zich doorgaans bij Bataljonscommandoposten en had in het Staelduinse Bos een dubbele functie. In de bunker konden lege accu’s en batterijen voor radio’s en dergelijke met behulp van aggregaten worden opgeladen. Tevens was er een telefooncentrale in gevestigd. Voor de bediening van de aggregaten en het opladen waren 6 manschappen benodigd. Deze beschikte in de bunker over een eigen verblijfruimte. De telefoniste en de kabelploeg waren ondergebracht in een aangebouwd dagverblijf, zie foto!. Bron: C.N.J. Neisingh & Drs J.R. Verbeek. ( Duitse Bunkers in het Staelduinse Bos ).
Als extra bescherming is boven de toegang een betonnen luifel aangebracht.
Ingangszijde met traliehek.
