Centraal in het noordelijk deel van de Festung Hoek van Holland en op veilige afstand van de kust ligt het Staelduinse bos. Het Duitse leger onderkende de voordelen van deze positie en bouwde hier twee hoofdkwartieren en een kleine artilleriestelling. Het oudste complex in het bos bestond uit een zevental dunwandige munitie-bunkers, mogelijk behorend bij de kustbatterij Vineta. Aan weerszijden van de weg naar deze bunkers verees het hoofdkwartier van een regiment infanterie en daarna van de commandant van de gehele Festung. De opbouw van het complex is opvallend. Een rechte weg deelt het complex in twee delen. Centraal lag de commandobunker (type 608) met aan de overkant van de weg een dubbele manschappenbunker (tweemaal type 501). De commandobunker vormde het middelpunt van een denkbeeldige cirkel, waarop drie munitiebunkers van het type 134, drie manschappenbunkers van het type 502, een hospitaalbunker (type 118c) en vier bakstenen bergplaatsen geplaatst zijn.
Hospitaalbunker, ( type: 118c ) in het Staelduinse Bos ( Stp. XIX ) Complex P.. Het ontwerp bood onderdak aan een compleet veldhospitaal, waarin ook operaties konden worden uitgevoerd. In twee ruime vertrekken kon een aanzienlijk aantal gewonden worden ondergebracht. De middelste ingang was gereserveerd voor met gifgas besmette personen, die voor hun verdere behandeling ontsmet moesten worden.
Vaag is nog de tekst “Eingang nur fur Gaskranken” bij de ingang te lezen… In Hoek van Holland zijn zes hospitaalbunkers gebouwd. Twee zijn aangepaste ontwerpen die voor de Westwall waren ontwikkeld. In al deze bunkers waren mogelijkheden voor operatieve medische handelingen. De in het Staelduinse Bos gebouwde c-variant is voorzien van een flankerende toegangsverdediging.
Zijaanzicht van de bunker.
Ingangszijde.
Een opschrift bij de andere ingang,. dat helaas niet leesbaar meer is.
