In 1942 bouwden de Duitsers ten westen van de stad Douvres een groot radardetectiestation van de Luftwaffe op een plateau dat vier tot vijf kilometer uit de kust lag en de codenaam Distelfink ( goudvink ) kreeg. Het complex omvatte ongeveer 10 hectare en bestond uit twee installaties. Eén aan elke kant van de weg naar Bény. De noordelijke installatie bestond uit een Wasserman-radar, die werd gebruikt om het luchtruim in de omgeving op grote afstand te bewaken. De zuidelijke installatie was groter en omvatte twee Freya-radar voor de middellange afstand evenals twee Würzburg-Riese-paraboolschotels. Het complex werd gecompleteerd door een groot aantal, gedeeltelijk ingegraven betonnen gebouwen voor het garnizoen en munitieopslag evenals een grote bunker met ongeveer twintig ruimten waarin het operationele gedeelte en de commandopost waren ondergebracht. Het complex was duidelijk versterkt en vormde een ware vesting, omgeven door mijnenvelden, prikkeldraad versperringen en loopgraven, antitankgeschut en mitrailleursnesten completeerden de verdediging.
” Radarstation van Douvres – Type: 622 woonschuilplaats “
The rest of the photos are still following! Under Construction.
-
- Type: 622
-
- Type: 622
-
- Type: 622
-
- Type: 622
-
- Type: 622
-
- Type: 622
Eén van de drie groepschuilplaatsen voor het onderbrengen van manschappen. De manschappenbunkers boden onderdak aan een Gruppe of twee Gruppen. Dit waren de kleinste eenheden die het Duitse leger kende. Een Gruppe bestond uit 9 manschappen en een onderofficier. Zodoende werden in de meeste manschappenbunkers maar 10 ( 501 & 621 ) of in geval van een Doppelgruppenunterstand ( 502 & 622 ) 2o manschappen ondergebracht. In de bunker had iedere soldaat 2 vierkante meter voor zichzelf waarbij bed en kast voor persoonlijke uitrusting waren ingegrepen.
Type: 622
Type: 622
Type: 622
Type: 622
Type: 622
Type: 622
Copyright 2021 John Molenkamp.
